व्यसनमुक्ती
व्यसनमुक्ती….एकविसाव्या शतकाची कळकळीची हाक
कोणतीही व्यक्ती व्यसनी होण्याचे मुख्य कारण म्हणजे आत्मविश्वासाची कमतरता, इच्छा शक्तीचा अभाव, बर्‍याच वेळा कर्जवाढ, घरगुती कलह, लहान वयात असताना लायकीपेक्षा जास्त मिळालेले धन ही सुध्दा व्यसनाधीनतेची कारणे असू शकतात. अलिकडे संशोधन असे सांगते की, “व्यसन करणे ही त्या त्या माणसांची निवड असते”
आजच्या काळात गर्भश्रीमंत, मध्यम वर्गीय आणि बुध्दिवंत किंवा त्यांची लाडावलेली मुलं-मुली या प्रश्नाने ग्रासलेली आहेत. सधन व्यवसायिक, निरनिराळे अधिकारी आणि शाळा-कॉलेजातील विद्यार्थी केवळ फॅशन, मौज म्हणून या दुष्टचक्रात स्वत:ला अडकवून घेतात. वेळीच जर त्यांच्याकडे लक्ष दिले नाही तर ती आश्चर्यकारक गतीने व्यसनाधीनतेच्या आहारी जातील.
इतर मानसिक रोगांप्रमाणे ‘व्यसनाधीनता’ हा देखील एक मानसिक रोग आहे. कालांतराने नशेमूळे मनो-सामाजिक असे वाईट अनुभवच यायला लागतात. त्या पदार्थाविना व्यक्तीला आयुष्य जगणं अशक्य होतं. नंतर मग ही व्यक्ती जास्त त्रासू लागते. तिला या अस्वस्थपणातून बाहेर पडणे कठीण जाते त्यामुळे ती व्यक्ती नशेच्या विळाख्यात अधिक गुंतत जाते.
हा आजार बरा करण्यासाठी लवकरात लवकर त्या व्यक्तीला ‘व्यसनमुक्तीकेंद्रात’ भरती करणे गरजेचे आहे. सुरवातीच्या काळात व्यसन थांबविताना जी काही शारीरिक व मानसिक तडफड होते त्यावर योग्य तो औषधोपचार व्यसनमुक्तीकेंद्रातच शक्य आहे.